نقد شجریان

ظاهراً این کار در شب تولد استاد شجریان در سال‌های اول دهه ۶۰ و در منزل ایشان ضبط شده که بسیار حسی و دلی اجرا شده.

جالبه که فوت ایشان هم در مهرماه اتفاق افتاد مثل تولدشون

روانش شاد

در تلگرام:

https://t.me/mghlte/2252

در اینترنت:

https://khosousi.com/ghoroure-gol-shajarian-mousavi-ebadi-dadbeh/http://dl.khosousi.com/Ghoroure%20Gol%20-%20Shajarian,%20Ebadi%20%26%20Mousavi%20-%201361.rar

نقد شجریان...

این سایت مشخصا هیچ سر رشته ای از موسیقی نداره بخصوص آواز ، بدلیل تحلیل‌های سطحی که داره . سایر مطالب این سایت هم مطالعه کردم و بیشتر مثل کانالهای هواداری از یک خواننده و تخریب هنرمند دیگر داره کار میکنه اما ....ادای دقیق و صریح کلمات هدف از آواز نیست برعکس تصنیف. که اتفاقا اگه تصنیف‌های استاد شجریان رو گوش کنید کلمات کاملا شفاف، واضح و کامل ادا میشه. نامفهوم بودن کلمات در بعضی قسمت‌های آواز از ضعف شجریان در ادا نیس بلکه جز ذات و جوهره آواز ایرانی در بعضی گوشه های بسیار پیچیده در دستگاههای هفت گانه موسیقی ایرانی هست. توضیح این موضوع فراتر از فن و تخصص این سایت هست .در مورد نظر آقا فرهاد، موسیقی سنتی یک نوع و یا بهتر بگیم یک سبک از موسیقی هست و در حالات کلی سبک فقط در خواندن و آواز خلاصه نمیشه بلکه نوع سازها، نوع اجرا و اشعار استفاده شده و حتی در محل اجرا هم بسیار مهم و تعیین کننده نوع موسیقی هست. که اتفاقا، « فقط » همین سبک سنتی ایران، دارای اصول ، قواعد و ساختار مدون و‌ منظمی هست و بدلیل همین، هر کسی نمیتونه در آواز ایرانی ادعا کنه چون اهل فن راحت میفهمن که فرد ادعا کننده چیزی از موسیقی نمیدونه. برعکس سایر سبک‌های رایج در ایران. امروزه هر کسی که سنتی نخونه میگیم پاپ میخونه! در صورتی که این اصلا پاپ نیس بلکه یک موسیقی من در بیاری از ایرانیان هست مثل سبکی که استاد افتخاری دنبالش کرد که ای کاش هیچوقت این کار رو نکرده بود چون بشدت باعث افت صدای خوبش شد و آخر هم معلوم نشد ساز غربی در موسیقی به اصطلاح سنتی افتخاری چیکاره هست یا برعکس، ساز ایرانی مثل سه تار و همراهیش در پاپ خوندن استاد افتخاری چه تاثیری داره!استاد شجریان مبدع سبک سنتی نیس اما جز بزرگترین و به اعتقاد اهل فن ، تکنیکی نقد شجریان...ادامه مطلب

‌چونکه گل بگذشت و گلشن شد خراببوی گل را از که یابیم از گلابجناب آقای همایون شجریاندرگذشت استاد آواز ایران، محمدرضا شجریان را به شما و خانواده محترم تسلیت می‌گویم. قصد داشتم پس از خاکسپاری آن مرحوم، نکاتی را با شما در میان بگذارم و وظایفی را که به نظرم جامعه هنری ایران از شما انتظار دارد، متذکر شوم.۱) مرحوم استاد شجریان، زندگی پرباری داشتند. ایشان، اسلاف آواز ایران همچون ظلی، برومند، قمر، تاج، فاخته‌ای، بنان، طاهرزاده و... را از صافی ضمیر خود عبور دادند و سپس، با نوای آهنگ‌سازانی همچون لطفی، مشکاتیان، علیزاده، کلهر و... ممزوج کردند و به این طریق طرفه معجونی به ‌وجود آمد که سال‌های دراز می‌تواند دستمایه آموزش آواز ایران قرار گیرد. بنابراین، اولین انتظاری که از شما می‌رود، این است که با همکاری سایر شاگردان آن مرحوم، ردیف‌های آوازی ایشان را نظم و نسق ببخشید و چنان‌که ایشان خود می‌خواستند، این رویه «شاگردپروری سینه به سینه» را ادامه دهید که این سلسله منقطع نشود.۲) مرحوم استاد شجریان جایگاهی فراگیر داشتند. افغان‌هایی که با بیدل‌خوانی‌های استاد سرآهنگ مأنوس‌اند، ترک‌هایی که به مکتب شوشا عشق می‌ورزند، کردهایی که با آوازهای رزازی سرمست می‌شوند، عرب‌هایی که با لیلیات شبانه‌های خود را می‌گذارنند، جملگی گوهری را در صوت استاد دیدند که با آن احساس یگانگی می‌کنند؛ گویی شجریان نماینده فرهنگی سراسر منطقه ماست. بر این اساس، شناساندن هر‌چه بیشتر استاد به مردم عادی این کشورها -که اگر رها شوند به سمت موسیقی‌های تُنُک‌مایه روی می‌آورند- شاید وظیفه دیگری باشد که بر عهده شماست.۳) یکی از کارهایی که شاید در زمان زندگانی استاد باید انجام می‌گرفت و نشد، تهیه مستندی بلند و جامع‌الاطراف از زندگی ایشان بود نقد شجریان...ادامه مطلب